Jóhannes Birgir Jensson

Á meðan að kaþólska kirkjan heldur fyrir augun og eyrun og segist ekki vilja vita neitt um kynlíf,en viti þó að sjálfsfróun, samkynhneigð og getnaðarvarnir séu af hinu illa, þá ræða íslamskir fræðimenn kynlíf af miklum móð (og stundum fáfræði) og deila um hvað má og hvað má ekki.

Það var verið að stofna Hollvinasamtök Oxford- og Cambridge háskóla. Ekki veit ég hvort að þeir sem í þeim samtökum eru gerðust sekir um viðlíka kjánalæti og að senda hamstur í pósti eins og tveir nemar við Cambridge urðu uppvísir að.

Eins og könnun í Bretlandi benti til, þá er það oft hugsjónafólk sem vinnur við opinber störf, hvort sem það er á lægstu þrepum launaskalans (sem merkilegt nokk eru fóstrur og leikskólakennarar, þau gæta víst lítt merkilegra verðmæta?) eða ofar.

Könnun, sem Guardian fjallar um í dag, sýnir að það að störfin hafa jákvæð áhrif á aðra í samfélaginu er veigamikill þáttur starfsánægjunnar. Líkt og þeir sem starfa í einkageiranum komast oft að (sem og ég gerði), þá er það oft peningaveskið þitt og viðskiptavinarins sem tekur eftir starfi þínu, áhrif þín á samfélagið eru oft varla sjáanleg.

Kannski er "ég"-menningin á undanhaldi og "við"-menningin að koma aftur? Það er að minnsta kosti óskandi.

Í Blaðinu í dag fáum við að lesa um hetjulega eldflauga/sprengjuárás Bandaríkjamanna, sem sprengdu upp þrjú hús í Pakistan vegna gruns um að þar leyndist aðstoðarmaður Osama bin Laden. Þessum kaldrifjuðu morðum er lýst sem sigri fyrir Bandaríkjamenn ef þeir hefðu náð þessum al Zawahiri, sem þeir virðast ekki hafa gert… fjölskyldurnar sem þarna voru drepnar eru þá bara fórnarkostnaður? Alþjóðasamfélagið tekur þessu með kæfandi þögn. Íslendingar og aðrir eiga að skammast sín fyrir að horfa framhjá svona glæpum sem hafa endurtekið sig sí og æ.

Þeir óttast kannski að verða fangelsaðir án útskýringa eins og gerist víst meðal fréttamanna… sjá frétt Guardian um fréttamenn sem voru loks látnir lausir án þess að vera ákærðir eftir margra mánuða fangelsisvist vegna gruns um að… þeir væru ekki blaðamenn? Ekki fyrsta svona fréttin sem ég hef tengt í og ekki sú síðasta því miður.

Það er víst svo að eftir því sem það er meira í gangi hjá manni, þá fréttir fólk minna af manni. Nýja árið byrjar með breytingum á lífsháttum, mataræðið tekið rækilega í gegn og grænmetisóætan ég þarf nú að finna leiðir til þess að neyta meir en 600g af grænmeti á dag án þess að verða appelsínugulur af gulrótaáti og fá tómataeitrun af ofáti.

Að auki er verið að skoða skólamál og kannski eitthvað gerist í því. Fyrirliggjandi verkefni ársins eru mörg, misjöfn og flest óskyld. Fréttir af þeim þegar þeim er lokið eða vel á veg komin…

Tenglasúpan er mjög fjölbreytt…

• Cheaper parking for small cars? – styð þetta á Íslandi
• Couple’s final photos "an echo from the grave" – síðustu andartök fólks sem fórst í flóðbylgjunni
• Top football losing shock factor – oftúlkun á gögnum tel ég
• US troops seize award-winning Iraqi journalist – verndarar frelsisins og svona sko… ha?
• Dad takes on city’s ‘bullies’ in Wendy-house showdown – það má voða lítið gera fyrir börnin án byggingarleyfis já…

Það vantar annars svona hugstormshópa (think tank) hér heima eins og eru úti, til dæmis Demos sem leitar leiða til að auka réttindi borgaranna.

Orð dagsins: sagnorðið fokka, gaufa, dunda, þekkt frá amk. 18. öld.

Skjár 1 fær stóran plús fyrir frábæra dagskrá nú um hátíðirnar. The 10th Kingdom gerir ævintýrum frábær skil og gefur betri mynd af mörgum þjóðsögum en Disney-væmnin hefur gert. Frábær útfærsla hvað brellur, búninga og umhverfi varðar. Úrvalsleikur og handritið er frábært. Fullorðnir geta skemmt sér frábærlega yfir þessum sagnabálki og gripið margt sem fyrir ofan garð hjá börnum. Hversu margir tóku eftir því að eitt atriðið var greinileg tilvísun í málverk Pieter Brugel, Babelsturninn frá 1563?

Kvenhetjan bæði bjargaði öðrum og var bjargað. Jafnrétti haft í fyrirrúmi sem og sjálfstæði, minnir mig á fréttina frá því í apríl síðastliðnum þar sem masters-nemi taldi Öskubusku vera vonda fyrirmynd, þar sem hún er svo undirgefin.

Eins og sjá má í kvikmyndum, þáttum og daglegu lífi virðist konum nokkuð umhugað um að rassinn á þeim sé ekki of áberandi. Því hefur fræðimaður í Skotlandi nú hafist handa við að mæla það á vísindalegan máta hvernig litir, snið, efni og fleira hafi áhrif á sýnileika kvenrassa.  Áhugasamir geta lesið greinina Seat of learning tackles fashion’s biggest question.

Á meðan að tölvan mín hefur verið í ítarlegri sjálfsskoðun hef ég lokið lestri tveggja bóka, annars vegar The Algebraist eftir Iain M. Banks og hins vegar Down and Out in the Magic Kingdom eftir Cary Doctorow.

Banks er á svipuðum slóðum og í hinum sci-fi bókunum, gríðarlegar fjarlægðir, óhugsandi stærðir, snúin pólitík og hverfult líf.

Bók Doctorows er fáanleg ókeypis á stafrænu formi á vefsíðunni, sem og seinni tvær bækur hans sem eru á leslistanum. Í þessari bók kynnumst við heiminum í nálægri framtíð þar sem peningar eru ekki lengur gjaldmiðillinn heldur Whuffies, sem virðast vera virðingarstig. Fyrir að gera eitthvað sem gleður aðra færðu virðingarstig frá þeim og þeim fleiri stig sem þú hefur því meira geturðu leyft þér. Þeir sem njóta engar virðingar eru þó ekki settir út á gaddinn því að þeim er tryggður aðgangur að fæði og húsnæði sem og samgöngum. Sagan gerist í Disney World þar sem við kynnumst því hvernig þetta kerfi virkar í umhverfi þar sem grimm samkeppni ríkir.

Tölvan mín er orðin verulega steikt, virðist vera einhver súrnun í Windows-draslinu. Ætli það fari ekki klukkutímar og dagar í að grafa upp hvað vandamálið er, gengur frekar hægt þegar að búið er að skoða allan vélbúnað en samt frýs vélin á hverri mínútu í nokkrar sekúndur. Villuboðin eru svo minna en hjálpleg. Windows er oft svo undarlegt að það virðist hreinlega fara eftir veðri og vindum hvenær það ákveður að ergja mig. Nógu oft hef ég þurft að laga það, uppfæra hitt og þetta, eyða hinu og þessu. Bastarðar.

Þessi færsla er því rituð á frekar elliærri útgáfu af Rauðhatti. Sem betur fer er nóg af bókum til að lesa, kláraði í dag In your dreams eftir Tom Holt. Óbeint framhald af síðustu bók hans, skemmtileg þróun.

Jólagjöf mín til netverja er listi yfir íslensk mannanöfn eftir notkun, þar sem þeir geta séð hvar í röðinni nafn þeirra er… enginn skilaréttur er til staðar.

Nú er mikil nammi- og matarvertíð, þá er gott að hafa í huga að nýjust rannsóknir á viðbótarefnum í mat benda til þess að sum þeirra séu mun hættulegri en talið hefur verið hingað til, einkum þegar þau eru í samfloti. Uss.

Gleðileg jól (þessi fornu).

Jahá!

• He-Man & She-Ra: A Christmas Special

Man ekki eftir að hafa séð þetta á sínum tíma. Það var frekar magnað að komast að því fyrir nokkrum vikum að þættirnir voru bara gerðir til að auglýsa leikföngin, ekki öfugt.

Í Ohio virðist sem að lög sem leyfa lögreglu að handtaka fólk án ástæðu séu að verða að veruleika:Bill Would Allow Arrests For No Reason In Public Place. Land hinna frjálsu!

Nafngjafir í Englandi og Wales, sápuþættirnir hafa mikil áhrif. Á íslensku Wikipediunni má fletta upp nöfnum og sjá hversu margir bera nafnið og þróun nafngjafa, sjá til dæmis:

• Björk (í lægð)
• Daði (á niðurleið síðan 1990)
• Haukur (á niðurleið síðan 1990)
• Jens (í lægð)
• Jóhannes (hægur stígandi)
• Jón (dalað hægt og sígandi síðan 1963)
• Karlotta (örfáir annaðhvort ár)
• Kári (hæg meðalauknin en skrykkjótt)
• Katrín (klifrað stöðugt þangað til í fyrra að botninn datt úr)
• Oddur (dalað síðustu ár)
• Ragna (súluritið í steik en 460 bera það sem fyrsta nafn)
• Sigurður (á niðurleið síðan 1968)
• Sigurrós (skrykkjótt, lítil fjölgun)
• Soffía (haldið sér síðasta áratug)

Smellið á súluritin til að fá þau stærri.

Elleftu Survivor seríunni er lokið. Samkvæmt viðtölum við keppendur þá var reynt að fá áhorfendur til að halda með Danni með því að sýna ekki mikið af hennar klækjum.

Talsverð vonbrigði að Stephenie hafi aðeins fengið eitt atkvæði, lélegt keppnisskap hinna keppendanna sem virtust vera ófærir um að viðurkenna það að hún var betri en þeir.

Í viðtali segir Stephenie einmitt að tökuliðið hafi nefnt að kviðdómur þáttaraðar 11 hafi verið einstaklega bitur. Sjá einnig lengra viðtal við Steph og Danni.

Ég kann alltaf best við keppendur sem leggja sig alla fram alltaf. Í boltanum var einbeitingin og ákveðnin hjá mér alltaf hin sama hvort sem liðið mitt var að vinna 5-0, tapa 0-5 eða staðan var 0-0. Staðan á ekki að skipta máli heldur leikurinn. Stephenie virðist þannig manneskja.

Prófessor Henry Jenkins við MIT ber niður 8 helstu mýturnar um skaðsemi tölvuleikja og áhrif þeirra.

Skyldulestur fyrir þá sem hlaupa um með æsingi þegar minnst er á tölvuleiki.