Það er nú synd að vera neikvæður á svona heitviðrisdögum þannig að ég læt bara einn tengil nægja.
Bættum við í grillflóruna okkar í dag, prufað var að grilla peru ásamt hinum hefðbundnu liðum, epli og bananar. Auðvitað kjöt líka.
Sáum stórfínan þátt á RÚV, Animal Olympics.
Byrjum á líklega undarlegasta skartgrip sem maður hefur heyrt um, Elín sendi mér tengil á frétt um konu sem lét búa til demantshringa fyrir sig og dætur sínar úr ösku eiginmannsins.
Af fótboltanum er það að frétta að Kanadamenn voru að reyna að setja met í fótbolta og Blatter telur sig vera með hinn eina rétta sannleik.
Nú ekki má gleyma að minnast á kynlífsklúbbinn! Hann er víst ríflega 300 ára gamall og má lesa um hér.
Merkilegt nokk en færsla dagsins er tileinkuð færslu annarar manneskju!
Ég er nefnilega að velta því fyrir mér hversu stolt þessi stúlka hafi verið þegar einhver grey krakki gerði í buxurnar fyrir utan hjá henni.
Ég held ég myndi ekki vísa neinum frá sem þyrfti að nota klósettið nema um væri að ræða verulega vafasaman karakter sem færi líklega beint í lyfjaskápinn.
Í Skotlandi minnir mig að séu enn í gildi lög sem gera það refsivert að vísa fólki frá sem bankar upp á og er í brýnni klósettþörf.
Það er svona, í nútímanum fer sífellt minna fyrir samkennd borgaranna í samfélaginu, einkum meðal þeirra sem telja sig hægrimenn en vilja í raun lögmál frumskógarins
Samfélagið á einmitt að koma í veg fyrir að lögmál frumskógarins sé hið eina rétta, þetta lið er því að segja sig úr því samfélagi sem gerði því kleift að hljóta sína menntun, vinnu og allt umhverfi þeirra.
Sjálfum finnst mér að það eigi bara að flytja þangað sem frumskógarlögmálið er við lýði.
Frá höfundum South Park er á leiðinni Team America sem er leikbrúðuháð, lauslega byggt á Thunderbirds þáttunum og firringu yfirvalda.
Sjálfvirk þýðingartól eru stórhættuleg, og Multibabel sýnir fram á það með einfaldri tilraun. Sláðu bara inn smá texta á ensku og sjáðu hvernig hann þýðist yfir á nokkur tungumál og aftur ensku á milli. Lokaútgáfan virðist aldrei vera læsileg, hvað þá skiljanleg.
Sofnaði í gærkveldi rétt rúmlega 9. Nýtt met á árinu held ég.
Uppáhalds knattspyrnumennirnir mínir keppast nú við að hætta með landsliðum sínum, Pavel Nedved, Paul Scholes, Bixente Lizarazu og Lilian Thuram. Held að Tékkar fari verst út úr þessu, Nedved er það frábær enn.
Jahá! Það er vefur á netinu sem tilgreinir hvaða fisktegundir við ættum að forðast að kaupa vegna útrýmingarhættu, og hvaða fisktegundir er í lagi að kaupa.
Ég fór einmitt í Nóatún í dag til að versla í matinn en tilbúnu fiskréttirnir reyndust frekar óspennandi, glætan að ég setji pening í eitthvað sem heitir hvítlauks- eitthvað.
Nei ekki í NBA.
Karlinn hefur verið minn uppáhaldskarakter í körfuboltanum í rúman áratug núna. Ég grét með honum þegar Phoenix Suns töpuðu á lokasekúndunum í einvíginu við Chicago Bulls forðum daga. Skemmtilegasta úrslitakeppni sem ég hef nokkru sinni séð, ef horft er fram hjá lokakörfunni.
Ég átti bol með honum sem var orðinn nokkuð við aldur og komin smá göt hér og þar og farinn að trosna. Því stóð til að henda honum en ég maldaði í móinn og náði að koma í veg fyrir það.
Sigurrós fann lausn á þessu, tók mynd af bolnum, hreinsaði til í tölvunni og fór svo með og lét prenta myndina af karlinum á nýjan bol sem beið mín óvænt þegar haldið var til rekkju í kvöld. Snilldarkona. Í staðinn fékk hún loks að henda grey bolnum sem ég hafði tekið ástfóstri við.
Theódór varð sextugur í dag og bauð af því tilefni til veislu heima.
Um 40 manns var boðið og mættu. Maturinn var fínn og félagsskapurinn góður. Held að karlinn hafi átt góða stund.
Dagurinn fór í málningarvinnu á Selfossi þar sem ég sá um að mála herbergi Odds með litnum “babyblue”. Liturinn reyndist mun betri á vegg en í dollu.
Að aflokinni málningartörninni bauð tengdó upp á dýrindis lambalæri til að seðja vinnufólkið.
Við erum búin að vera dugleg að tékka á myndum eftir að við náðum heilsu.
Í kvöld var það Shrek 2 sem við fórum á.
Höfðum heyrt að hún væri jafnvel betri en fyrri Shrek myndin. Verð nú að segja að ekki get ég alveg tekið undir það. Á fyrri myndinni voru það þó nokkur atriði þar sem maður missti sig en í þessari mynd var maður að brosa út í annað og einstaka sinnum bærðust raddböndin.
Húmorinn er sums staðar falinn en þrátt fyrir að koma auga á hann var hann aldrei nógu beittur til að hrífa mig.
Fínasta mynd samt, en ekki snilld. Því miður.
Annars er þetta lag með Faithless alveg að hertaka mig í dag! Fínn texti og skemmtilegur taktur.