Á meðan að slökkviliðið er að fá stóran plús fyrir góð vinnubrögð og almennilegheit við fórnarlömb brunans á Laugarvegi þá hætta ekki að streyma inn sögur af óvönduðum vinnubrögðum lögreglunnar, í Fréttablaðinu greinir einn íbúi Laugavegs 40 frá því að löggurnar hafi hnussað og sagt að heim færi hann ekkert án þess að greina frekar af hverju, og að þeir hafi litla hjálp veitt. Björn Arnar greinir frá reynslu systur sinnar sem að lögreglan sakaði um að hafa sent sprengjuhótun af því að hún var á því staðarneti sem hótunin kom frá. Ég held svei mér þá að maður fari að halda lista yfir allan yfirganginn og aulaskapinn sem margir íslenskir lögreglumenn virðast sýna, þýðir reyndar örugglega lítið að sýna hann Sollu blindu sem er dómsmálaráðherra og heldur að allt sé í himnalagi af því að það er búið að bæta við nokkrum krónum í fjárveitingar.

Lögreglumenn sinna grundvallarstarfi í samfélagi, og ef að þeir geta ekki sinnt því af alúð og vandvirkni er betra að þeir komi ekki nálægt því. Þessi tvö dæmi hér að ofan eru tittlingaskítur, en sýna jafnframt ófagleg vinnubrögð. Tvö orð fylgja svo lögreglunni í ár, Falun Gong, stórfellt dæmi um yfirgang og valdníðslu.

“Það er gott að vera kóngur” hugsar Dabbi örugglega með sér, hann gaf lögreglunni skipanirnar varðandi Falun Gong og er vafalaust ánægður með fólskuverkin sem að þar voru unnin. Fleiri kostir fylgja því að vera kóngur eins og Halli kóngur í Noregi veit vel af. Hann sleppur billega með smáglæpi, hann nýtur konunglegrar friðhelgi. Þetta kom að góðum notum á laugardaginn þegar hann var tekinn fyrir of hraðan akstur. Hann hefur þó örugglega alveg ráð á því að borga 10.000 krónurnar sem sektin nemur en friðhelgin sparar honum þá aura.

Enda á léttari nótunum, búið að taka Malt-auglýsingar úr umferð en ungur maður býður upp á að hlýða á þær á síðu sinni.

Betur þekkt sem kúk og piss. Ég hef aldrei kunnað að meta svoleiðis húmor, ætli fyndnin felist ekki í því að gera það sem er bannað. Eðlileg líkamsstarfsemi manna (og dýra) þykir ekki par fínt umræðuefni og því er lögð áhersla á það að ræða það ekki. Börnum finnst gaman að gera það sem er bannað og því er kúk og piss húmorinn líklega svo sterkur í þeim aldurshópi. Hjá þeim sem eiga að vera komnir til vits og ára er líklega um að ræða svipað mál, nema hvað að þeir fatta ekki að þetta umræðuefni á að sjálfsögðu ekki að vera feimnismál frekar en kynlíf, því er kúk og piss ennþá afskaplega fyndið.

Þetta er annars umræðuefnið í dag þar sem að þessi helgi hefur hjá mér einkennst af líkamsstarfsemi minni sem að komst í talsvert ólag. Í gærkveldi greip ég til þess að prófa lakkrís til þess að koma aðeins meiri reglu á hlutina. Lakkrís var víst upphaflega gerður til að varna hægðatregðu, flestir kannast hins vegar við að lakkrís breytir hægðunum þegar að engin tregða er fyrir hendi, og ef eitthvað eykur hana. Á því þurfti ég að halda og fékk því mína ektakvinnu til að festa kaup á lakkrís í gærkveldi. Mér leið vel í maganum í nótt og í dag hefur hægðastarfsemin verið að nálgast eðlilegt horf, mörgum sinnum betri en í gær.

Sá í gærkveldi með öðru auganu The Princess Diaries, ágætis rómantísk gamanmynd, Anne Hathaway var sláandi lík stórstirninu Audrey Hepburn í einstaka atriðum.

Já… í gærkveldi fór mér að hraka og eftir sífelld hlaup á klósettið fór ég að sofa skjálfandi með hita.

Dagurinn í dag verið keimlíkur, betri af hitanum reyndar en fundið samt eitthvað fyrir honum. Afrek dagsins eru fá, sá Dortmund taka á móti Bielefeld í þýska boltanum, leikurinn í mun hærri gæðaflokki en það sem býðst yfirleitt frá Englandi (nema þegar stórveldaslagur er á dagskrá). Þýsku liðin kunna nefnilega fótbolta, annað en þau ensku yfir höfuð. Mínir menn í Sheffield Wednesday náðu loksins að innbyrða sigur í dag, unnu Bradford á heimavelli. Áður höfðu fjórir leikir tapast í röð og þar áður höfðu verið fjögur jafntefli.

Vonandi næ ég að vera með réttu ráði á morgun, skilaverkefni í java sem ég ætti að vera kominn á fullt með.

Í dag ná Örn og Valur mér loksins í aldri, árin orðin 27 sem er auðvitað bara misskilningur á milli okkar og Móður Náttúru.

Vaknaði hitalaus í morgun sem var gleðiefni, leið ágætlega fram eftir degi eða þangað til að ég fór að ryksuga. Þá fór mér að verða óglatt og eftir því sem liðið hefur á kvöldið hefur magakveisa verið að bæra á sér. Ég hef nú ryksugað áður þannig að þetta er ekki ofnæmi gegn húsverkum sem sumir karlmenn segjast hafa.

Undarlegasta frétt dagsins er konan sem beit manninn sinn til bana. Karlanginn (65 ára) neitaði víst að eiga mök við konu sína (45 ára) og hún bara trylltist og beit hann 20 sinnum.

Þegar að Bigfoot-æðið er dáið niður í Bandaríkjunum þá er bara málið að koma með nýja furðuskepnu, ætli það sé ekki hægt að kala það Bigwing? Núna berast sumsé fréttir frá Alaska af risafugli sem er sagður á stærð við einkaflugvél.

Miroslav Blazevic sem er fyrrum landsliðsþjálfari Króatíu og núverandi þjálfari Dinamo Zagreb er með nýja taktík til að halda mönnum sínum í andlegu jafnvægi. Hann ætlar eiginlega að gera liðið sitt að kirkjusókn, hefur farið fram á það við erkibiskupinn að prestur verði skipaður sem fylgi liðinu hvert sem það fer. Ætli það séu ekki um 30 manns í liðinu, svipað margir og einstaka kirkjusóknir á Vestfjörðum hafa haft undanfarið.

Ég legg nú fæð á frægasta bloggara landsins, ekki var ég fyrr búinn að lesa um veikindi hans en mig fór að svima og finn ég nú að gubbupest er í startholunum, greip til þess örþrifaráðs að fá mér sykurleðjuna sem ber nafnið kók bara til þess að geta komist heim úr skólanum án þess að æla.

Aðalmínusinn við það þegar ég verð veikur er ekki það að mér sé óglatt og þurfi að dytta að ýmsum líkamlegum fylgikvillum, aðalmínusinn er sá að það þarf ekki nema örfáar kommur til þess að ég verði gjörsamlega að zombie, get ekki lesið eða gert neitt vitrænt, hef ekki einu sinni athyglisgáfu til að gera neitt í tölvunni. Ég hata það að vera því eins og vofa sem ráfar um en getur ekkert gert nema beðið þess að leggjast til svefns þegar haninn gólar (eða í mínu tilfelli þegar dagur er að kveldi kominn).

Húsráð dagsins er að loka alltaf klósettum, annars getið þið lent í því að detta og festa hendina ofan í slíku, sem er vafalaust mjög vont sem og neyðarlegt.

Sá í gærkveldi seríu á PoppTíví þar sem sýnd voru samfleytt þó nokkur myndbönd frá Fatboy Slim. Hafði heyrt ýmislegt um sum þeirra en ekki náð að sjá þau sjálfur áður, það vill gerast þegar að lítið er horft á sjónvarp. Fatboy verið í miklu uppáhaldi í líklega ein 7 ár núna hjá mér, Santa Cruz minnir mig að hafi verið fyrsta lagið sem ég heyrði með honum. Það væri gaman að fara í Höllina að sjá hann á Airwaves, EN… það kostar slatta og ég er hættur að nenna að fara á svona megastórt dæmi, ég vil njóta góðra hluta í fámennari hópi.

Verst að Fatboy kostar aðeins meira en ég hef efni á, annars væri fínt að fá hann til að halda gargandi partý þar sem maður gæti boðið öllu skemmtilega fólkinu sem maður þekkir, það væri snilld. Kannski eftir einhver ár þegar ég er búinn að safna í Fatboy-sjóð.

Myndböndin hans eru annars tær snilld og krafturinn í honum þar sem hann er að halda risatónleika á strönd Brighton er ótrúlegur. Fatboy Slim, Chemical Brothers, Orbital og Underworld eru gamlir og góðir vinir mínir. Tónlist hefur ótrúlega mikil áhrif á mann.

Fyrst ég er á listrænum nótum (því að ofangreindir tónlistarmenn eru allir listamenn) þá var ég að lesa grein sem fær mann enn einu sinni til að velta því fyrir sér hvernig margir frægir listamenn myndu plumma sig nú til dags. Jacob Martinez er sumsé listamaður sem að var spáð alveg gífurlegum frama og var að brillera með brjálæðislegum verkum sínum. Hann snappaði svo endanlega 24 ára eftir talsverðar geðraskanir, kveikti í gamla skólanum sínum og var í 5 ár á geðsjúkrahúsi. Núna er hann á lyfjablöndum sem eiga að halda honum í norminu, það hefur hins vegar þau áhrif að verk hans nú eru miklu daufari og talin síðri af flestum sem fylgdust spenntir með verkum hans þegar hann var sem bestur.

Van Gogh endaði líf sitt í mikilli geðveiki, en síðustu verk hans eru jafnframt talin þau bestu, snilldin aldrei meiri en þegar geðveikin var sem hæst. Hvað ef hann hefði fengið svona lyfjablöndu, hefði hann þá málað mörg af þeim málverkum sem í dag seljast á milljarða? Hefði hann málað síðri myndir? Jacob Martinez er sáttur við sjálfan sig í dag, hann vill frekar vera heill á geði en frábær listamaður á ystu nöf geðveikinnar, ætli van Gogh hefði ekki tekið því sama fegins hendi. Eitt mannslíf er stærra en nokkur málning á striga.

Ófreskjan sem að er Roy Keane var að fá 5 leikja bann og 150 þúsund punda sekt fyrir geðsjúklingsbrot sem hann framdi á Alf-Inge Haaland. Mér finnst það reyndar léttvægt miðað við þau brot sem eru talin upp á þessari syndasíðu, Robbie Fowler fékk 6 leikja bann, nema hvað það var fyrir að þykjast sjúga endalínu upp í nefið (sumsé kókaín). Í minni bók er það mun alvarlega að ætla að meiða einhvern en að svara fyrir orðróm sem að var í blöðunum með því gantast aðeins. Það er víst svo að dómarar virðast almennt oft hafa öðruvísi gildismat en almennir borgarar, sama í hverju er verið að dæma.

Talandi um dómara, Ísland var að vinna Litháen 3-0 á Laugardalsvelli, dómarinn var frekar slappur en ætli við getum ekki þakkað honum sigurinn þar sem að Litháar voru 10 talsins í 70 mínútur. Íslenska liðið var sprækara en á móti Skotum, munaði mest um nafna minn Jóhannes Karl Guðjónsson sem var á fullu að reyna að skapa færi. Atli er í dýrasta knattspyrnuþjálfara skóla sem um getur, hann hefur greinilega lært aðeins heima eftir fallið um helgina. Núna þarf hann bara að láta þá Guðjónssyni spila alla á miðjunni, fá Tryggva á vinstri kantinn og þá förum við að geta sigrað aðrar þjóðir sem eru með fullskipuð lið, síðustu 2 sigurleikirnir (Andorra gæti aldrei talist með) voru gegn 10 manna liðum Tékka og Litháa.

Það er svo sem auðvitað að tíminn flýgur hratt þegar mikið er um að vera, en silast áfram þegar ekkert er í gangi.

Fannst ég rétt nýmættur í vinnuna þegar ég var svo búinn, stórt verkefni í gangi sem að tók allan minn tíma.

Góðar fréttir fyrir rauðhærða, eða eru þær vondar? Niðurstaða vísindamanns bendir að minnsta kosti til þess að rauðhært fólk þurfi 20% meira við svæfingu en aðrir, svo virðist sem að rauðhært fólk finni meira fyrir sársauka en aðrir.

Það er misjafnt hvað fer í skapið á klerkum, í Íran er núna einn sem að vill láta handtaka alla hunda, enda eru þeir skítug dýr í íslamskri trú og eignarhald á þeim sýnir spillta hegðun.

Magnað þetta með frændur okkar Svía. Ísland er nú aftur komið í Alþjóðahvalveiðiráðið, Svíar hafa verið frændum verstir og ávallt lagst gegn því að þjóð sem veiðir hvali komist í Alþjóðahvalveiðiráðið… eins merkilegt og það hljómar. Núna segir Birgitta Bodstrom að Svíar hafi greitt Íslendingum atkvæði í gær fyrir mistök, þeir hafi átt að halda áfram að standa í vegi fyrir aðild okkar að alþjóðlegri stofnun en fyrir misgáning hafi þau hleypt okkur inn. Ég legg til að umhverfisráðherra Svía fái konfektkassa og þakkarbréf, sem og skammarbréf fyrir að ætla vera með þennan derring.

Sigurrós bjargaði þremur banönum frá ruslafötunni í dag með því að breyta þeim í þessa líka fínu bananaköku.

Ekki bragðast kjúklingapylsur neitt betur en hefðbundnar pylsur, sama ruslið sem bindur þetta saman og innihaldið viðlíka mauk. Pylsur eiga ekki upp á pallborðið hjá mér, frekar en kjötfars og annar verkaður óætur úrgangur.

Í gærkveldi héldu matartilraunir áfram, núna bútaði Sigurrós niður 2 banana og 2 konfektepli, setti í pott ásamt ananas (úr lítilli dós) og kjúklingi í bitum (eldaður, skorinn og settur í frysti fyrir stuttu síðan) sem og sósu. Útkoman var ágætis ávaxtakjúklingur. Ætlum að fínstilla hráefnið aðeins og bæta fleiru við áður en uppskriftin er gerð þjóðkunn.

Ekki var ég alveg viss hvort að Spaugstofan væri byrjuð þegar ég sat fyrir framan sjónvarpið og sá þar íslenska landsliðið bjóða Skotum afturendann. Skotarnir tóku boðinu vel enda berrassaðir undir pilsunum sínum (eins og mér er tjáð að allir áhorfendur RÚV hafi séð… ég hef greinilega litið undan á réttu augnabliki). Brátt varð mér þó ljóst að þetta var bara harmleikurinn sem ég spáði, ef eitthvað þá bjóst ég við jafnvel stærra tapi. Það hefði örugglega orðið raunin ef að Skotarnir hefðu ekki verið svona varfærnir, þeir ætluðu bara að hanga á sínu og tókst það.

Fyrir ári síðan skammaðist ég yfir ruglinu hjá Atla að setja sterkasta miðvörðinn á kantinn trekk í trekk, brandarinn auðvitað sá að það átti að vera taktískt snilldarbragð sem er bara hreint grín. Núna var Hermann meira í miðvarðarstöðunni en þá toppar Atli sig og setur leikstjórnanda íslenska liðsins, Rúnar Kristinsson sem að var þvílíkt frábær á miðjunni í Frakkaleiknum, út á kantinn. Væntanlega annað taktískt snilldarbragð.

Fyrsta spyrna leiksins sýndi leikstílinn sem Atli lagði fyrir, neglt fram og láta framherjana elta boltann. Ég hefði aldrei ráðið Atla, hann er örugglega vænsti strákur og vill vel en landsleikir eru nokkrum stigum fyrir ofan hans getu, að minnsta kosti eins og er. Íslenska landsliðið er ekki skólavist fyrir þjálfara, þeir bestu eiga að fá að stjórna því, ekki þeir sem eru nýgræðingar.

Spaugið kom um kvöldið, Spaugstofan komin aftur eftir alllangt hlé og verð að segja að þeir koma vel undan feldi. Mikið skotið á Davíð sem á allt þetta og meira til skilið. Kaldhæðnin mun beittari nú en áður, ef mig minnir rétt.