Author Archives: Jóhannes Birgir

Dwarf rapes nun, flees in UFO

Var að klára að lesa fyrstu kiljuna sem ég tók á Borgarbókasafninu. Hún hét þessu skemmtilega nafni hér að ofan, og er eftir blaðamanninn margreynda Arnold Sawislak (gefin út 1985). Þetta er saga um smábæjarblað sem að er tekið yfir af skuggalegum náungum og breytt í örgustu gulu pressu. Skondin og skemmtileg lesning.

Ákvað að lesa hana fyrir brottför þar sem að kiljan er frekar illa farin með lausum síðum út um allt. Gallinn við kiljur er sá að þær endast frekar illa, þarna erum við með 16 ára gamla kilju sem er orðin heiðgul og kjölurinn að gefa sig. Ég hef smá áhyggjur af því að kiljusafnið mitt endi svona illa farið, spurning með að finna hvort að eitthvað eitt rakastig eða annað geti lengt líftímann.

Grófin

Fór í fyrsta sinn á nýtt heimili Borgarbókasafnsins í gær, í svonefndu Grófarhúsi. Þetta hefur svo sem ekki sama sjarma og gamla Aðalbókasafnið, en mun rúmbetra. Eina sem hefði mátt vera væri að við innganginn væri svona skema sem að sýndi hvar hver deild væri á hverri hæð. Við komumst svosem í “vísindaskáldsögukiljur á ensku” og “ástarsögukiljur á ensku” deildina fyrir rest, en skema við innganginn hefði látið okkur líta aðeins minna út fyrir að vera villtir túristar. 🙂

Boltinn búinn

Þá er keppni minni í utandeildinni lokið í ár, tók ekki þátt nema í þremur leikjum, enda kom hóf ég ekki knattspyrnuiðkunina fyrr en í júlí. Ef ég kynni að skammast mín þá væri ég rauður niður að tám, þar sem að ég er í vondu formi, síðastliðið ár bætti miklu á mig, aðallega framan á magann. Þá er bara að gera alvöru úr því að koma sér í form, og það er á dagskrá um leið og ég er kominn heim úr sumarfríinu. Svo margir boltar sem ég hefði náð ef að eins og 10 kíló hefðu verið ekki til staðar (eða þá á réttum stöðum). Það er alltaf næsta tímabil 🙂

Margt skondið sem ég sá í vefgáttinni minni í dag, þar ber hæst tilraunir Microsoft til þess að blekkja saksóknarana sem að eru að lögsækja það, ekkjuna sem að fann frábæra leið til að eyða ellinni og perúskan atvinnuleysingja sem að notar mótmælaaðferðir sem að eru alls ekki að mínu skapi.

Annað sem er mér ekki að skapi er hvernig stórfyrirtæki eru allt í einu orðin lögregla og dómstóll, og að þú sért sekur uns sekt, nei afsakið, sakleysi sé sannað. Það sem meira er að ríkið færði einkafyrirtækjum þetta vald.

Svo var dregið í riðla í Meistaradeildinni, mínir menn í Lazio og Lyon lentu í nokkuð snúnum riðlum en ættu samt að hafa þetta af.

Samband

Kom heim í hádeginu í dag til að geta hringt urrandi vondur í 800 7000, nema hvað að þá voru þeir búnir að laga þetta.

Veðrið í Frakklandi lítur vel út fyrir okkur, 30°C á daginn og 15°C á morgnana (sem er mesti hiti sem hefur verið í Reykjavík í sumar held ég… á daginn).

Trúarbrögð eru svo ekki sniðug, sjáið þennan lista yfir hvaða kex og kökur (og fleira) múslimar mega og mega ekki éta. Sérstaka athygli vekur listinn yfir bönnuð E efni. Hvernig ætli listinn líti út í Afganistan?

Aaaach. Operan er eitthvað undarleg í að lesa stílsniðin mín! Hmmm.. og vill stundum ekki sýna myndir. Ekki í náðinni hjá mér, byrjaði vel en fer svo að klikka talsvert.

4. dagur sambandsleysis

Gaf enn og aftur upp nauðsynlegustu upplýsingar þegar ég hringdi í hítina sem að er 800 7000. Hef það alltaf á tilfinningunni að hvað sem að ég segi þar, þá hverfi það ofaní svarta hít og finnist aldrei aftur. Að minnsta kosti kannast enginn við neitt þarna. Spurning hvort að þetta verði komið áður en ég fer út um næstu helgi…

Í kvöld sá ég hins vegar loksins almennilegt efni á Eurosport (reyndar var HM í Edmonton nokkuð skemmtilegt), Brescia 1-1 Paris SG í InterToto Final, og seinni hálfleikur í leik Barcelona og Wisla Krakow sem fór 1-0, í undankeppni meistaradeildarinnar.

3. dagur sambandsleysis

Þá er þriðji dagur sambandsleysis við internetið hér heima vel á veg kominn. Ég er búinn að gefa upp ýmsustu upplýsingar til þeirra sem svara í 800 7000 aftur og aftur, skrítið að þurfa alltaf að endurtaka sig, ég hélt endilega að þeir hefðu keypt svona Call Center hugbúnað, þar sem öll samskipti eiga að geymast miðlægt með sögu þeirra.

Rólegheit á sunnudegi

Gærkvöldið var aldeilis vel heppnað og var til fyrirmyndar í alla staði. Raunar var eitt atriði sem að ergði okkur, en það var að tappinn í rauðvínsflöskunni (sem er vikugömul úr Ríkinu) var orðinn svo þurr að miðjan kom upp með tappatogaranum okkar. Eftir talsvert langa rimmu við að reyna að pota restinni upp úr flöskunni ákvað ég að massa þetta bara og ýtti tappanum bara ofan í flöskuna. Rauðvíninu var hellt í gegnum sigt í karöflu, svona til þess að leyfa víninu að anda loksins og að fjarlægja þá korkbita sem flutu um.

Piparsteikin var sérdeilis ljúffeng sem og kartöflurnar, rauðvínið var jafngott og alltaf og ostakakan var prýðileg, þó hún hafi nú ekkert jafnast á við ostakökurnar hjá mömmu, ömmu eða tengdó.

Við horfðum á “My Fellow Americans (1996)”, mynd sem var sýnd á RÚV. Bara bærilegasta skemmtun í anda Odd Couple. Svo verður maður nú að horfa á þetta RÚV af og til fyrst að það kostar heimilið einhvern 3500 kall eða svo á mánuði. Að henni lokinni skelltum við “Me, myself and Irene” svo í vídjóið, hún var ekki síðri skemmtun, svona myndir á bara að horfa á og hlæja.

Ég er annars mest lítið að gera, einkum sökum þess að sem ég skrifa þetta hefur heimili mitt verið sambandslaust við netið síðan um 16:00 í gær, þegar að breiðbandið hikstaði og módemið nær ekki að tengjast. Þeir hjá Símanum segjast vera að reyna að ná í þá sem að eiga að sjá um þetta, vonandi að það takist á morgun þá, tveim sólarhringum eftir að bilunin varð.

Partý partý

Föstudagskvöldið var notað í að samfagna frænku Sigurrósar, sem varð 39b ára, og hélt upp á það með fjölda fólks á heimili sínu. Fékk mér 3 rauðvínsglös, svona aðeins til að hita upp fyrir kvöldið í kvöld, en þá ætlum við Sigurrós að fagna eins árs trúlofunarafmæli okkar (sem er raunar á morgun en hún er að vinna þá).

Matseðillinn samanstendur af piparsteik með bökuðum kartöflum í aðalrétt, og enska ostaköku í eftirrétt. Að sjálfsögðu verður rauðvín haft um hönd, það er ekki svo oft sem að maður gerir sér svona glaðan dag.

Kvenfólk og stríð

Vefgáttin mín er alveg yndisleg, rakst í dag inná þessa frétt sem segir frá því hvernig ísraelskur hermaður af fegurra kyninu beitti alkunnri taktík kvenna og strippaði til að rugla andstæðinga sína. Getur ekki klikkað (nema andstæðingarnir séu Talebanar). Ef þetta er rétt og satt (sem vafi leikur á) þá er þetta auðvitað málið, endum styrjaldir og strippum!

Í framhaldi af þessum tengli sá ég auglýsingu sem að mér fannst ekki síður merkileg, svo virðist sem að Ísraelsstjórn sé kannski ekki nógu góð við greyið hermennina sína, heldur er sérstakur sjóður rekinn með það að markmiði að bæta lífskjör þeirra á meðan að á herdvöl stendur.

Stórmerkilegt, annars bíð ég spenntur eftir því að íslensk stjórnvöld setji viðskiptabann á Ísrael. Mér telst svo til að það séu aðallega appelsínur sem að við flytjum inn þaðan, og man ekki eftir neinu sem við flytjum þangað. Þetta hefði því ekki nein stórvægileg áhrif á hvorugan aðila, en táknræn merking ætti að skila sér betur. Fyrst að við vorum fyrstir til að viðurkenna Eystrasaltsríkin, af hverju ættum við ekki að vera fyrstir vestrænna þjóða til að sýna Sharon að við tökum þessa helför hans gegn Palestínumönnum alvarlega.

Rush Hour 2 & Viva France

Í gær kíktum við á Rush Hour 2 í Laugarásbíói, þar sem aðkoman er ennþá frekar ljót vegna byggingaframkvæmda. Hljóðkerfið held ég að hafi verið stillt í botn, ég var svona á báðum áttum með hvort að ég ætti að vaða fram og biðja þá um að lækka þetta aðeins, það er ekkert gífurlega gaman í bíó þegar að maður er farinn að einbeita sér að því að heilinn skoppi ekki til og frá vegna hljóðhögga.

Myndin var frekar slöpp fyrir hlé, Chris Tucker sem var stórfínn í fyrri myndinni var með kjaftinn í overdrive, og bilaðan að auki. Ekki helmingurinn af því sem hann ældi út úr sér var skondinn (nema hvað að 9 ára krökkunum fyrir aftan mig fannst það allt fyndið). Eftir hlé var hins vegar meira um action og minna um blaður, Tucker sýndi nokkra takta sem að hann hefur greinilega lært af Chan. Eftir hlé var myndin því bara ágætis skemmtun.

Sæmilegasta afþreying, maður verður að fara að taka eitthvað af þessum Jackie Chan myndum, hann er alltaf brilljant drengurinn.

Þá erum við búin að fá loksins staðfestingu á því að við förum til Frakklands núna í lok ágúst í langþráð 10 daga sumarfrí.

Og svona í lokin, þá rakst á skemmtilegan tengil í dag, þetta “myndband” er snilld.